Anastasia helpt nu Willemien: ‘Beter kan ik het niet treffen’

De bijna tachtigjarige Willemien is al jaren vrijwilliger bij Home-Start. Nu het even niet zo goed gaat met haar gezondheid, kan ze in deze coronatijden niet naar buiten en brengt Anastasia eten.

“De afgelopen anderhalf jaar was ik vrijwilliger bij Anastasia, een mooie en lieve vrouw. Ze kan de dingen goed verwoorden, is heel open in de gesprekken. Ze heeft een heel mooi dochtertje, dat is haar alles. We hebben veel gepraat. We hadden een klik; we zeggen allebei waar het op staat. En we zijn op dezelfde dag jarig! We schelen vijftig jaar.

Ik ben gek op kinderen, ik heb er zelf vier grootgebracht en ik houd ook van luisteren. Bij Home-Start ben ik nu tien jaar actief. Wanneer ik naar een gezin ga, bekijk ik de boel eens goed en luister ik. Ik ben er voor de moeder. Na drie ontmoetingen vraag ik altijd wat ze van me vindt. En ik vertel wat mijn ervaring is. Dat werkt heel goed. Laatst kwam ik een moeder tegen in het winkelcentrum. Ze was enorm opgeknapt. Ze zei: ‘Dat komt door jou! Dankzij jou heb ik mijn leven weer op de rit’. Dat was zo’n groot compliment.

Een tijdje geleden werd ik ziek. Ik ben nog niet helemaal opgeknapt. En toen kwam de coronacrisis en nu blijf ik maar helemaal binnen voor de zekerheid. Ik wandelde eerst altijd 100 kilometer per maand, maar nu kan dat niet en denk ik: ‘Het is wat is’. Ik ben blij dat ik zo in elkaar zit.

Op een dag belde Anastasia me, ze zei dat ze graag eten wilde brengen. Dat heeft ze nu een paar keer gedaan. Nou, ik heb ervan gesmuld hoor. Zij kan geweldig koken. En de coördinator van Home-Start doet ook nog eens boodschappen voor me. Beter kan ik het niet treffen.”

Anastasia, moeder: ‘Fijn om iets terug te kunnen doen’

Na een prettig contact met haar Home-Start-vrijwilliger Willemien is Anastasia weer in haar kracht komen te staan. Toen vrijwilliger Willemien (bijna tachtig) thuis kwam te zitten door de coronacrisis, wilde ze iets terug doen voor haar.

“Na de bevalling van mijn dochtertje verliepen heel veel dingen niet meer zo soepel. Ik had lichamelijke klachten en het liep niet goed op mijn werk. Ons dochtertje werd ook nog eens twee keer in het ziekenhuis opgenomen in een half jaar tijd. Het ging steeds minder met mij.

Mijn schoonmoeder is vrijwilliger bij Home-Start en wees me op deze ondersteuning. Ik kon een luisterend oor over de opvoeding goed gebruiken. Mijn dochtertje at en sliep niet zo goed. Home-Start koppelde vrijwilliger Willemien en mij aan elkaar. Ze is al een stuk ouder, maar dat maakte niets uit. We hadden een klik.

Doordat Willemien niet te dichtbij ons stond, kon zij goed relativeren en feedback geven. Ze bracht ook veel gezelligheid mee, mijn dochtertje noemt haar zelfs oma. Ook dacht ze mee over mijn werk. Dankzij die gesprekken zag ik in dat ik een andere baan moest gaan zoeken. Die heb ik gevonden!

Toen ik hoorde dat Willemien vanwege de coronacrisis en haar gezondheid het huis niet uit mocht, dacht ik: ‘Ik kan op z’n minst wat te eten brengen’. Ik houd ervan om dingen klaar te maken. Toen ze hier kwam stond er ook altijd wat op tafel.

Ik werk in de zorg en op mijn vrije dag kon ik met mijn dochtertje kokkerellen voor onszelf en Willemien. Mijn dochtertje van anderhalf maakte de eerste keer het toetje: een cupcake. Een andere keer hadden we wat in elkaar geflanst, wat gelukkig goed smaakte volgens Willemien. Zij is overigens een stuk minder kritisch dan mijn dochter, ha ha.

Het eten kan ik in de serre zetten terwijl zij achter het glas zit. Zo kunnen we ook nog even praten. Willemien heeft me met al haar levenservaring heel veel geleerd. Ze is nuchter, respectvol en denkt mee. Ik vind het heel fijn om met deze maaltijden iets terug te kunnen doen.”